نه هیچ انسانی دشمن توست و نه هیچ انسانی دوست تو ؛ بلکه هر انسان ، معلم توست
فلورانس اسکاول شین
خواص دارویی شنگ
شامگاه
مجموعه:خواص گیاهان و میوه ها
تاریخ:1393/03/02
شنگ در چمنزارهای مرطوب مناطق شمال ایران و در مناطق غرب ایران در کردستان ،تفرش، اراک و دامنه های البرز، ارتفاعات اطراف تهران، اصفهان، آذربایجان و شیراز می روید.
نام های رایج شنگ در زبان فارسی عبارتند از: الاشنگ، قندرون، سنسفیل، تسلسفیل، اسپلنج و اسفلنج.
ترکیبات شیمیایی شنگ
گیاه دارویی شنگ حاوی آب، پروتیین، هیدارت های کربن، کلسیم، فسفر، آهن، پتاسیم، ویتامین A، ویتامین C، تیامین، رایبو فلاوین، نیاسین، و مواد چرب می باشد.
خواص دارویی شنگ
شنگ برای درمان اسهال خونی و اسهال صفراوی مفید است. عصاره آن برای تقویت معده، التیام زخم معده و بند آوردن خونریزی سینه موثر می باشد.
نوشیدن مخلوط عصاره شنگ با سرکه رقیق برای جلوگیری از خونریزی رحم مفید است.
مصرف برگ، ریشه و گل شنگ با ماءالشعیر برای تقویت ریه مفید است.
جوشانده شنگ برای رفع بی اشتهایی، رفع اختلالات کبد، رفع ترش کردن، از بین رفتن سوزش معده و مری موثر می باشد.
جوشانده 60 گرم ریشه شنگ برای درمان نزله ریوی، نقرس، رماتیسم و امراض جلدی مفید است.
گرد برگ ساییده شده شنگ برای التیام زخم ها، جراحت های کهنه و رفع بوی بد آن ها موثر است.
قندرون شنگ یا صمغ آن که به هنگام بریدن شنگ به صورت ماده ایی ترشح می شود و در نتیجه قرار گرفتن در هوا سفت می شود برای کبد مفید بوده و از اختناق جلوگیری می کند.
جویدن این ماده باعث هضم آسان غذا شده و اشتها را باز می کند.
نکته: شنگ برای کلیه مضر است، بنابراین باید آن را با عناب مصرف کرد.
از نظر طب سنتی ایران، شنگ دارای طبع سرد و خشک است.
منبع:خواص دارويي گياهان
داستان
خواص گیاهان و میوه ها
زیبایی
مطالب روز کودک
سلامت
نه هیچ انسانی دشمن توست و نه هیچ انسانی دوست تو ؛ بلکه هر انسان ، معلم توست
فلورانس اسکاول شین
